مسابقات میدانی انفرادی یا مسابقات تکنیکال دیسک پرنده

(Field Events or Technical Events )

مترجم: محمدحسن زبرجد و سودابه زبرجد  

در قسمت قبلی توضیحاتی در خصوص مسافت ارائه شد. در این قسمت در خصوص رقابت MTA توضیح داده می شود.

1-      طولانی ترین زمان پرواز(MTA)

برای انجام این آزمون داوران نیاز به کورنومتر (زمانسنج) دارند. پرتاب‌کننده در وسط میدان و در هر جهت دلخواه می‌تواند پرتاب خود را انجام دهد و باید پرتاب خود را با توجه به جهت وسرعت وزش باد به نحوی انجام دهد که دیسک بیشترین زمان ممکن را در هوا پرواز کند و پرتاب کننده حتما باید دیسک را قبل از برخورد با زمین با یک دست (دو دست مجاز نیست) مهار کرده و کاملا در اختیار گیرد. زمان ثبت‌شده از لحظه جدا شدن دیسک از دست پرتاب‌کننده تا لحظه تماس مجدد دیسک با او اندازه گیری می‌شود. 3 داور زمان را اندازه‌گیری می‌کنند و میانگین 3 زمان به عنوان رکورد ثبت می‌شود.  در این آزمون چون هدف فقط اندازه‌گیری مدت زمان پرواز دیسک می‌باشد، محدوده خاصی برای پرتاب‌کننده در میدان وجود ندارد و پرتاب‌کننده می‌تواند در هر جهت دلخواه و در هر موقعیت مکانی پرتاب خود را انجام دهد. پرتاب‌کننده مجاز است حداکثر 5 پرتاب انجام دهد که بهترین زمان به عنوان رکورد ایشان ثبت می‌شود  رکورد جهانی این تکنیک 16/72 ثانیه می‌باشد.

نمونه ای از این پرتاب توسط آقای زبرجد در سایت آپارات قابل مشاهده و دانلود است. (پس از ورود به سایت آپارات search کنید "فریزبی")

مسابقات میدانی انفرادی یا مسابقات تکنیکال دیسک پرنده

(Field Events or Technical Events )

مترجم: محمدحسن زبرجد و سودابه زبرجد                                            

مسابقات تکنیکی و مهارت پرتاب دیسک پرنده که به صورت انفرادی انجام شده و توسط سازمان جهانی دیسک پرنده WFDF تدوین و اجرا می‌گردد، شامل پنج مهارت بوده و نحوه اجرای آن‌ها به شرح ذیل توضیح داده می‌شود:

1-                  مسافت(Distance)

2-                  طولانی ترین زمان پرواز(Maximum Time Aloft)(MTA)

3-                  پرتاب دویدن و گرفتن (Throw Run and Catch) (TRC)

4-                  ترکیب 2و3 طولانیترین زمان پرواز-پرتاب، دویدن وگرفتن(Self-Caught Flight) (SCF)

5-                  دقت (Accuracy)

1-                مسافت

در این تکنیک قدرت پرتاب پرتاب کننده سنجیده می‌شود. یعنی بیشترین مسافتی که او قادر است دیسک را در مسیر تعیین شده پرتاب کند اندازه‌گیری می‌شود.

همانطور که در شکل مشاهده می‌کنید، یک محور در میدان مشخص می‌شود که معمولا باید این محور، (خط) عمود بر جهت وزش باد باشد و یک خط شروع در ابتدای محور مشخص شده است. پرتاب کننده باید پرتاب خود را در پشت خط شروع و در امتداد محور انجام دهد. در لحظه پرتاب و تا لحظه فرود دیسک، بدن پرتاب کننده نباید خط شروع و بعد از آن را لمس نماید. در غیر اینصورت خطا صورت گرفته و امتیاز پرتاب، صفر در نظر گرفته می‌شود.

پس از مشخص شدن اولین نقطه تماس دیسک با زمین، دو اندازه گیری توسط داور انجام میشود : 1- فاصله نقطه شروع تا نقطه روبروی محل فرود دیسک بر روی محور 2- فاصله نقطه فرود دیسک از محور و در نهایت مسافت پرتاب با کم کردن 2 از 1 برای پرتاب کننده ثبت می‌شود.